Επάγγελμα αιρετός ;;;;;
Αγαπητοί συμπολίτες
Επειδή αυτές τις μέρες πολλά γράφονται ή αναπαράγονται μέσα από τοπικά μέσα ενημέρωσης που με αφορούν και ονομαστικά με αναφέρουν θα ήθελα να απαντήσω επώνυμα και χωρίς να κρύβομαι πίσω από ψευδώνυμα ή ανωνυμίες.
Αναφέρομαι σε αυτούς που αυτοαποκαλούνται; «δάσκαλος» και «stefanos» στο ΜοσχατουΠολις και σε συγκεκριμένα άρθρα τους «δώσε μου και μένα μπάρμπα» και «λεφτά υπάρχουν στο Δήμο Μοσχάτου Ταύρου» στις 27 και 29 Φεβρουαρίου 2012.
Κύριοι ή «βιαστήκατε» ή «εξ ιδίων κρίνετε τα αλλότρια».
Μια μικρή ιστορική αναδρομή δεν θα βλάψει:
Ο Περικλής, από πολύ νωρίς αντιλήφθηκε ότι η αθηναϊκή δημοκρατία θα ολοκληρώνονταν όχι με την δημιουργία νέων πολιτειακών οργάνων, αλλά με τη διεύρυνση του σώματος των ενεργών πολιτών. Σύμφωνα με τις μεταρρυθμίσεις του, πρέπει όλοι να συμμετέχουν εξυπηρετώντας τις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας: ελευθερία, ισοκρατία, ισοψηφία, ισοτιμία, ισονομία, ισηγορία, από τις οποίες απορρέουν τα πολιτικά δικαιώματα των Αθηναίων. (βιβλίο ιστορίας Δ Δημοτικού).
Με τις μεταρρυθμίσεις του αυτές πέτυχε όλοι πλέον να έχουν τη δυνατότητα να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στην πόλη. Η κοινωνική θέση και η περιουσία έπαψαν να αποτελούν προϋπόθεση για τη συμμετοχή στα κοινά. Κάθε Αθηναίος που είχε γεννηθεί στην Αθήνα και είχε ή μπορούσε να αποκτήσει την ιδιότητα του ελεύθερου πολίτη μπορούσε να συμμετέχει στην πολιτική και να καταλάβει κάποιο απ' τα ανώτατα αξιώματα. Η ισονομία ήταν πλήρης και η ελευθερία των πολιτών περιοριζόταν μόνο από τους νόμους που οι ίδιοι είχαν ψηφίσει.
Στο σήμερα
Οι συζητήσεις που προκαλούνται, στους πολίτες, από τις δημοσιεύσεις στοιχείων σε σχέση με τις αμοιβές των αιρετών της τοπικής Αυτοδιοίκησης, εύχομαι να έχουν ως σκοπό την ενημέρωση και να μην είναι προσπάθεια να θιγούν υπολήψεις. Πρόκειται για τις προβλεπόμενες από τον «Καλλικράτη» αμοιβές των αιρετών.
Οι θέσεις μου πάνω στο θέμα είναι γνωστές και έγιναν σαφέστατες στο προηγούμενο Δημοτικό Συμβούλιο στο αντίστοιχο θέμα.
Οι αμοιβές αυτές σε κάθε περίπτωση είναι πολύ μεγαλύτερες από τις αμοιβές του μεγαλύτερου κομματιού των εργαζόμενων στο Δημόσιο και Ιδιωτικό τομέα. Σε μια τέτοια περίοδο μάλιστα, που οι περισσότεροι, εξαιτίας της ακολουθούμενης πολιτικής βλέπουν τα εισοδήματα τους να μειώνονται δραματικά, σίγουρα τέτοια ζητήματα «προκαλούν» δικαιολογημένες αντιδράσεις. Και αυτό δεν είναι από διάθεση «λαϊκισμού».
Εύλογα μπορεί να τεθούν μια σειρά ερωτήματα:
Γιατί ενώ η κυβέρνηση κηρύττει τη «λιτότητα» και το «χτύπημα της σπατάλης», περικόπτοντας παράλληλα κάθε χρόνο 500.000.000 από την Αυτοδιοίκηση (αυτό προβλέπει το Μνημόνιο) «επιτρέπει» στους δήμους και τις περιφέρειες να διατηρούν πλήθος πολύ καλά αμειβόμενων αιρετών;
Γιατί ενώ δήμοι χρωστούν εκατομμύρια στις τράπεζες και προμηθευτές, έχουν συχνά απλήρωτους εργαζόμενους, «φροντίζουν» πάντα την απρόσκοπτη πληρωμή των αιρετών που δικαιούνται, νόμιμα πάντα, αμοιβές λόγω της θέσης τους.
Η ουσία της υπόθεσης είναι βαθύτερη.
Το πολιτικό-κοινωνικό σύστημα έχει ανάγκη από την ύπαρξη και στο χώρο της πάλαι ποτέ Αυτοδιοίκησης καλά αμειβόμενων «επαγγελματικών στελεχών» που πέρα από προθέσεις ή δηλώσεις καλούνται να υλοποιήσουν σε τοπικό επίπεδο την κεντρικά ακολουθούμενη πολιτική, όπως εμπορευματοποίησης των πάντων, ιδιωτικοποιήσεων, τοπικής φορολογίας κ.α.
Διευκρινίζω ότι τέτοια φαινόμενα δεν συμβαίνουν στο Δήμο μας.
Θεωρώ ότι η παράταξη «Ανθρώπινη Πόλη» αλλά και ο Δήμαρχος του Δήμου μας Ανδρέας Ευθυμίου έχουν πρώτιστο μέλημά τους την εύρυθμη λειτουργία του για το καλό των Δημοτών.
Κάποτε, η συμμετοχή στα κοινά και ιδιαίτερα στη Τοπική Αυτοδιοίκηση ήταν «μεράκι», λειτούργημα, κοινωνική και προσωπική προσφορά (σε κάποιες περιπτώσεις). Μάλιστα δε για τους (αριστερούς) αιρετούς, σήμαινε και πολύπλευρές διώξεις.
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει;; Δεν θέλω να το πιστεύω.
Για μένα, η προσφορά δεν έχει υποχωρήσει ούτε και, στο όνομα του «ρεαλισμού», μπορεί να αντικατασταθεί από την αντιμισθία.
Στο επιχείρημα ότι «αφήνουμε τις δουλειές μας» απαντώ: Καταρχήν κανένας δεν μας «υποχρέωσε» να ασχοληθούμε με τα «κοινά», ήταν προσωπική επιλογή μας. Επίσης ο αιρετός θα μπορούσε να λειτουργεί πολιτικά-επιτελικά αξιοποιώντας στο έπακρο τους δημοτικούς υπαλλήλους που είναι για την ανάλογη δουλειά. Για τα έξοδα που προκύπτουν από τη θέση του καθενός (π.χ οδοιπορικά κ.α) να αξιοποιούνται κονδύλια του δήμου ή της περιφέρειας, ενώ για όσους προκειμένου να ασκήσουν τα καθήκοντα τους είναι πραγματικά απαραίτητο (και αυτοί θα πρέπει να είναι στον ελάχιστο αριθμό) να εγκαταλείπουν τη δουλειά τους (αφορά πρώτιστα τον ιδιωτικό τομέα) να προβλέπεται ένας μισθός ανάλογος με τους άλλους εργαζόμενους, ώστε να λειτουργούν με αξιοπρέπεια.
Μπορεί κάποιος τις απόψεις αυτές να τις θεωρεί «ρομαντικές».
Επειδή προκλήθηκα όμως αναγκάζομαι να τις επαναλάβω: Η συμμετοχή στα «κοινά» είναι εθελοντική πράξη ευθύνης, προσφοράς, θυσιών για το κοινό και όχι απλά για το ατομικό καλό. Όσοι δεν έχουν τέτοια αντίληψη καλό θα είναι να μην συμμετέχουν στις εκλογές, αλλά και για όσους συμμετέχουν, οι πολίτες με την ψήφο τους ας τους αντιμετωπίζουν ανάλογα.
Και τέλος πάντων το «νόμιμο δεν είναι και ηθικό»!
Την αξιοπιστία, την εντιμότητα αλλά και τη συνέπεια μου απέναντι στο λαό του Μοσχάτου που με στήριξε κάνοντάς μου την τιμή να τον εκπροσωπώ στο Δημοτικό Συμβούλιο δεν την διαπραγματεύομαι έναντι κανενός ΕΠΙΜΙΣΘΙΟΥ.
ΚΑΡΑΒΑΣΕΛΑΣ ΣΤΑΘΗΣ
ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΟΥ ΜΟΣΧΑΤΟΥ – ΤΑΥΡΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου