Βρήκε στα σκουπίδια βιβλίο του Καβάφη με ιδιόχειρη αφιέρωση!
Πώς θα σας φαινόταν εάν εκεί που περπατούσατε αμέριμνοι, σκοντάφτατε πάνω σε έναν θησαυρό ανεκτίμητης αξίας, που όμως ήταν παραπεταμένος στην άκρη του δρόμου από χέρια ανθρώπων που δεν μπορούσαν να τoν αξιολογήσουν;
Ο Σπύρος Μαγαλιός, μιλώντας αποκλειστικά στη «Espresso της Κυριακής», μας εξιστόρησε λεπτό προς λεπτό το χρονικό μιας ανακάλυψης που τον συγκλόνισε αλλά και του εμπλούτισε την προσωπική του συλλογή με μία ιστορικά θαυμαστή σειρά ποιημάτων του Κώστα Καβάφη.
Ολα ξεκίνησαν πριν από μερικά χρόνια όταν ο ρακοσυλλέκτης ή «φτωχοδιάβολος», όπως του αρέσει ν' αυτοαποκαλείται, Σπύρος Μαγαλιός, κατά την προσφιλή συνήθειά του είχε κατέβει με το τρίκυκλό του στην περιοχή του Ταύρου για να ανασύρει μικρούς θησαυρούς μέσα από τα σκουπίδια.
Σε μία από τις στάσεις του, σε κάποια παλιά μάντρα χάρτου, κι ενώ έψαχνε ανάμεσα σε παλιά χαρτιά και άλλα πεταμένα σκόρπια αντικείμενα, το μάτι του πέφτει πάνω σε ένα σκονισμένο και ξεθωριασμένο εξώφυλλο. Απλώνει το χέρι του και με στοργικές κινήσεις προσπαθεί να καθαρίσει από την επιφάνεια του εξωφύλλου τη σκόνη που έχει εναποθέσει ο χρόνος. Στην αρχή δεν μπορεί να καταλάβει τι ακριβώς είναι αυτό που... χαϊδεύει με τα δάχτυλά του. Του μοιάζει για βιβλίο, αλλά ο όγκος του είναι ιδιαιτέρως μικρός. Μετρά πρόχειρα τον αριθμό των σελίδων: Πενήντα. Κοιτάει πάλι το εξώφυλλο πάνω στο οποίο ίσα ίσα που φαίνονται κάποια γράμματα.
Περνά τοο χέρι του προσεκτικά πάνω από τις λέξεις και με αργές κινήσεις καθαρίζει την επίμονη από την πολυκαιρία σκόνη. Αυτό που διαβάζει του προκαλεί μούδιασμα αλλά ταυτόχρονα και ανείπωτη χαρά. «Κ.Π. Καβάφης 1907-1915». Ενα ανθολόγιο από αναγνωρισμένα ποιήματα του μεγάλου Ελληνα ποιητή είναι πλέον στην κατοχή του.
Τα χέρια του τρέμουν. Τόσα χρόνια που ασκεί το επάγγελμα του ρακοσυλλέκτη έχει ανακαλύψει μικρούς θησαυρούς παραπεταμένους στα σκουπίδια είτε από αμέλεια είτε, αν θέλετε, από άγνοια εκείνων που τους εγκαταλείπουν. Αλλά κάτι τέτοιο είναι η πρώτη φορά.
Μην ξέροντας τι άλλο να κάνει, ανασηκώνεται και ξεκινά να ξεφυλλίζει τις πρώτες σελίδες. Ανοίγοντας το σκληρό εξώφυλλο, πέφτει το βλέμμα του στη πρώτη σελίδα του ανθολογίου, όπου βλέπει μία χειρόγραφη αφιέρωση του ποιητή: «εις τη δεσποινίδα Α. Βρυώνη» και ακριβώς από κάτω ολογράφως η υπογραφή του «Κ.Π. Καβάφης».
Συγκινημένος από την ανακάλυψή του, συνεχίζει να εξερευνεί μία μία τις σελίδες με μείζονα προσοχή και να διαβάζει τα τυπωμένα ποιήματα που είναι μέσα στο ανθολόγιο.
Του κάνει όμως εντύπωση το γεγονός πως σε κάποια από τα ποιήματα υπάρχουν χειρόγραφες σημειώσεις που δείχνουν σαν διορθώσεις στο ήδη τυπωμένο φύλλο.
Προσπαθεί να διαβάσει και βλέπει πως πραγματικά πρόκειται για διορθώσεις που έγιναν αφού είχε τυπωθεί η συγκεκριμένη ποιητική συλλογή του Καβάφη, που σημειωτέον είναι από τις εκδόσεις με μερικά από τα λεγόμενα 154 αναγνωρισμένα ποιήματά του.
Πρόκειται για ένα ποιητικό αριστούργημα με έργα που έχουν περάσει στην ιστορία και έχουν χιλιοδιαβαστεί από εκατομμύρια κόσμο τόσο στην Ελλάδα όσο και στην υπόλοιπη υφήλιο. Η συλλογή έχει τυπωθεί στην Αλεξάνδρεια το 1921 από τα «Τυπογραφικά καταστήματα Κασιμάτη & Ιωνά».
«Οι άνθρωποι δεν μπορούν να εκτιμήσουν αυτά που πετάνε»
Από τότε που ο Σπύρος Μαγαλιός βρήκε τον ανεκτίμητο ποιητικό θησαυρό μέχρι και σήμερα έχουν περάσει αρκετά χρόνια και το μικρό του μυστικό το έχει μοιραστεί μόνο με μερικούς στενούς του φίλους.
Οποιοι έγιναν μάρτυρες αυτής τις ανακάλυψης έχουν μείνει έκπληκτοι και προσπαθούν να εξηγήσουν ποιοι ήταν εκείνοι που σκέφτηκαν πως ένα τέτοιο ποιητικό αριστούργημα τού άξιζε μια τέτοια μεταχείριση.
Οπως μας εξηγεί και ο ίδιος ο Σπύρος Μαγαλιός, πρόεδρος του Σωματείου Ρακοσυλλεκτών Αθηνών - Πειραιώς «Ο Ερμής», είναι σύνηθες το φαινόμενο οι άνθρωποι να πετούν αντικείμενα ανεκτίμητης αξίας στα σκουπίδια.
«Ανακυκλώνουμε τον πολιτισμό της χώρας μας. Καθημερινά άνθρωποι φτωχοί ή με πολύ χαμηλό εισόδημα, χωρίς πολλές φορές τη στοιχειώδη εκπαίδευση, συμπληρώνουν τον οικονομικό τους προϋπολογισμό μαζεύοντας αντικείμενα που είτε αστράφτουν στο μάτι είτε έχουν ιστορική αξία. Οπως και στη δική μου περίπτωση με το ανθολόγιο του Καβάφη» μας εκμυστηρεύτηκε.
Μας εξηγεί επίσης πώς κάποιος μπορεί να γίνει ρακοσυλλέκτης και με τα απομεινάρια μιας ξεχασμένης από τον χρόνο ζωής, που ορισμένοι εναπόθεσαν στον χώρο των σκουπιδιών, μπορούν κάποιοι άλλοι να ζήσουν πουλώντας τα.
«Κάθε πρωί άνθρωποι με ελάχιστο έως μηδαμινό εισόδημα παίρνουν άλλος το τρίκυκλο και άλλος το καρότσι του και περιδιαβαίνουν όλες ανεξαιρέτως τις γειτονιές της Αθήνας, χωρίς ίχνος κοινωνικής διάκρισης. Μπορείς να ανακαλύψεις παντού από την πιο φτωχή συνοικία των Αθηνών μέχρι και την πλουσιότερη αντικείμενα που δεν χωράει ο νου σου. Αρκετοί άνθρωποι δεν μπορούν να εκτιμήσουν την αξία των αντικειμένων είτε είναι βιβλία, νομίσματα, προσωπικά είδη είτε ακόμη και μικροέπιπλα-αντίκες. Και δεν μπορούν να το κάνουν, διότι άλλες φορές τα αντικείμενα που πετούν είναι προϊόντα κληρονομιάς. Κάποιοι άλλοι δεν έχουν τις απαραίτητες γνώσεις για να κοστολογήσουν την αξία τους. Εκεί ερχόμαστε εμείς με την εμπειρία μας και αναλαμβάνουμε έργο. Ενα έργο ιδιαιτέρως δύσκολο και επίπονο, καθώς πρέπει κάτω από αντίξοες συνθήκες να βρούμε και να διαλέξουμε μέσα από άχρηστα αντικείμενα εκείνα που πραγματικά αξίζουν».
Ο Σπύρος Μαγαλιός και εκατοντάδες ακόμη ρακοσυλλέκτες κάθε Κυριακή νωρίς το πρωί πουλούν την πραμάτεια τους στο παζάρι κάτω από τη γέφυρα Πουλοπούλου, στο Γκάζι, προσπαθώντας να εξοικονομήσουν τα προς το ζην από όσα εμείς τις προηγούμενες ημέρες ή εβδομάδες θεωρήσαμε απλώς περιττά για το δικό μας… ευ ζην!
Πηγή
ΓΙΟΥΛΗ ΣΤΑΡΙΔΑ
http://sarotiko.blogspot.com/2010/08/blog-post_5154.html
