Η ανεξάρτητη βουλευτής δηλώνει ότι δεν μετανιώνει για τη στάση της και ταυτόχρονα επιβεβαιώνει ότι συνομιλεί με την Αριστερά
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΩΤΑ ΜΠΙΤΣΙΚΑ (ΒΗΜΑ)
Δύο μήνες μετά τη διαγραφή της από την Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠαΣοΚ επειδή αρνήθηκε να υπερψηφίσει το μνημόνιο που υπέγραψε η κυβέρνηση με την τρόικα, η ανεξάρτητη βουλευτής κυρία Σοφία Σακοράφα εμφανίζεται ακόμη πιο βέβαιη για την επιλογή της. «Οσες φορές και να διαβάσω το μνημόνιοανατριχιάζω. Κάθε μέρα και περισσότερο» τονίζει χαρακτηριστικά μιλώντας στο «Βήμα» και προσθέτοντας ότι «η επιλογή μου δεν ήταν παρορμητικήαλλά το προσωπικό μου “όχι”απέναντι στις πιέσεις των Βρυξελλών και των αγορών».
Για πρώτη φορά παραδέχεται ότι ψήφισε με......
βαριά καρδιά και το νομοσχέδιο για τις περικοπές στα επιδόματα του Δημοσίου λίγο προτού διαγραφεί. «Αλλά με το μνημόνιο είπα:“Ως εδώ και μη παρέκει”. Αυτή ήταν η δική μου κόκκινη γραμμή» σημειώνει. Διαφωνεί κάθετα με τις κυβερνητικές επιλογές για την αντιμετώπιση της κρίσης. «Η κυβέρνηση ακολουθεί φιλελεύθερες πολιτικές και απαντά με περισσότερη βαρβαρότητα στη βαρβαρότητα. Δεν σημαίνει ότι ο κόσμος του ΠαΣοΚ συμφωνεί» παρατηρεί.
Αντανάκλαση αυτών των πολιτικών είναι, κατά την κυρία Σακοράφα, το Ασφαλιστικό, που είναι «σκληρό και άδικο, ανατρέποντας ζωές ολόκληρες». Είναι πεπεισμένη ότι, με την κυβέρνηση να μην προτάσσει την ανάπτυξη ενισχύοντας το εισόδημα και διοχετεύοντας χρήμα στην αγορά, «το αποτέλεσμα θα είναι “ελλείμματα- ύφεση- φτώχεια”. Και οι αντιδράσεις απρόβλεπτες και ανεξέλεγκτες». Εκτιμά ότι ο κ. Γ. Παπανδρέου είναι σε δεινή θέση. «Προεκλογικά είχε δεσμευθεί προσωπικά, και δι΄ αυ τού όλο το ΠαΣοΚ, ότι τα αποτελέσματα της πολιτικής της ΝΔ και η άσχημη οικονομική κατάσταση της χώρας δεν θα αποτελούσαν άλλοθι για τη μη εφαρμογή του προγράμματος του ΠαΣοΚ. Αντ΄ αυτού υπογράψαμε και εφαρμόζουμε τις επιταγές του μνημονίου...».
Πάντως η κυρία Σακοράφα έχει λάβει και e-mail που εκφράζουν διαφωνία για τη στάση της να μην ψηφίσει το μνημόνιο. Την κατηγόρησαν και για το ότι δεν παραιτήθηκε από τη βουλευτική έδρα. «Δεν έχω γραπωθεί. Ξέρω ότι σήμερα είμαι και αύριο δεν είμαι. Σε όλη μου τη ζωή πορεύτηκα κατά συνείδηση. Οι θέσεις μου με τις οποίες κατέβηκα στις εκλογές είναι σταθερές και αμετακίνητες. Η στάση μου για το μνημόνιο συνεπής με ό,τι πολιτεύτηκα. Δεν διεκδίκησα την ψήφο από την τηλεόραση. Γύρισα τις γειτονιές, τις λαϊκές, κοντά στον κόσμο. Με την ψήφο και αυτού του κόσμου βγήκε το ΠαΣοΚ. Αυτός ο κόσμος με ψήφισε και αυτός θα κρίνει αν τον εκπροσωπώ επαρκώς στη Βουλή».
Το ερώτημα είναι με ποιο κόμμα θα διεκδικήσει την ψήφο στις εκλογές, όποτε κι αν γίνουν. Απαντά εμμέσως: «Τα κόμματα δεν είναι ταμπέλες αλλά πολιτικές. Είναι ανάγκη κοινωνικές δυνάμεις μπροστά στο φάσμα της φτώχειας και της ανεργίαςνα συνυπάρξουν και να δράσουν χωρίς τις κομματικές ταμπέλες».
Η...ΜΟΝΟΚΟΜΜΑΤΗ ΑΝΤΑΡΤΙΣΣΑ
Γεννημένη στα Τρίκαλα το 1957, ζει στο Μαρούσι με τον σύζυγό τηςΚώστα Μπιτσάνη,σύμβουλο επενδύσεων στην ανάπτυξη εμπορικών ακινήτων,και τους δύο γιους της,16 και 18 ετών.Το παρατσούκλι της είναι «αντάρτισσα»,από την εποχή που κατέβηκε απέναντι στο επίσημο ΠαΣοΚ στις δημοτικές εκλογές του 2002, ως επικεφαλής του ανεξάρτητου συνδυασμού «Μαρούσι,πόλη να ζεις».Οι φίλοι της τής είχαν δώσει το προσωνύμιο «μονοκόμματη» λόγω της επιμονής της «στην οργάνωση και στο...σημειωματάριο σε κάθε κίνησή της».
Τώρα συγκατοικεί στη Βουλή με τους άλλους δύο διαγραφέντες από το ΠαΣοΚ κκ.Γιάννη Δημαρά καιΒασίλη Οικονόμου,οι οποίοι είχαν καταψηφίσει το μνημόνιο.«Δεν λειτουργούμε συντονισμένα ως ομάδα. Δεν υπάρχει κοινή βάση δεδομένων. Αύριο μπορεί να έχουμε μεγάλες διαφωνίες στις θέσεις μας. Ηταν κάτι αυθόρμητο η στάση που ακολουθήσαμε.Δεν υπήρξε συνεννόηση».
Μια φωτογραφία τουΤσάβες στην «πλάτη» του γραφείου της μάς πάει από την οδό Τζωρτζ της πλατείας Κάνιγγος στη Βενεζουέλα. «Τσάβες,ένας τρελός που αξίζει.Ξαναχτίζει μια χώρα που είναι χάος. Οι φτωχοί τον αγαπάνε. Οι καπιταλιστές τον κυνηγάνε.Πού να δεις τους τσαβίστας, τη νεολαία. Ψυχωμένοι!» .
Η Σοφία Σακοράφα πιστεύει ότι για να νικήσεις το«θεριό», όπως λέει,τον καπιταλισμό,χρειάζεται το κύμα της κοινωνίας που «με μεγάλες και μικρές μάχεςθα φέρει νίκες.Πιστεύω στις δικές μου νίκες,στις νίκες του καθενός,κάθε μέρακαι μέσα σε αυτό το σύστημα, όχι περιμένοντας την άλλη ζωή».
«Θα στήριζα ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο των προοδευτικών δυνάμεων»
Πολλοί αναρωτιούνται πού «σημαδεύει» πλέον το πολιτικό ακόντιο της Σοφίας Σακοράφα. Ανεξάρτητη πλέον βουλευτής, η πρώην ακοντίστρια και κορυφαία αθλήτρια του στίβου κατ΄ άλλους στρέφεται προς τα κόμματα της Αριστεράς και κατ΄ άλλους στοχεύει και πάλι στο ΠαΣοΚ. Τα όσα λέει σήμερα στο «Βήμα» για την κυβέρνηση και το μνημόνιο δείχνουν να μην κοιτά προς το ΠαΣοΚ, όπως είναι σήμερα. Παράλληλα δεν διστάζει να δηλώσει: «Ημουν και παραμένω αριστερή. Δεν έχω κλείσει ποτέ την πόρτα στην Αριστερά. Είναι ιστορική αναγκαιότητα όλοι να κινηθούμε σε κοινή κατεύθυνση,να συναντηθούμε για να προτείνουμε λύσεις στα προβλήματα» . Ωστόσο, θυμάται «με ταραχή» , όπως λέει, την ημέρα του Ιουνίου που έμαθε ότι... εντάχθηκε στους Ανανεωτικούς που είχαν αποχωρήσει από το ΣΥΝ εν όψει δημιουργίας νέου κόμματος. «Αν συνέβαινε κάτι τέτοιο,η πρώτη που θα το ανακοίνωνε θα ήμουν εγώ». Επιβεβαιώνει, πάντως, ότι έχει συνομιλίες με στελέχη της Αριστεράς, «όπως είχα πάντα».
Υποστηρίζει ότι σήμερα μπροστά στη φτώχεια και στην ανεργία «υπάρχουν προοδευτικές δυνάμεις που πρέπει να ενωθούν και να απελευθερωθούν. Από τη Ριζοσπαστική και Ανανεωτική Αριστερά ως και τη βάση του ΠαΣοΚπου εκφράζει το κίνημα των αξιών της 3ης Σεπτέμβρη. Πρέπει να τεθεί η κοινή συνισταμένη και να βρεθούμε σε κοινούς αγώνες». Είναι φανερό ότι διαχωρίζει το κυβερνητικό ΠαΣοΚ.
Οσο για τη διάσπαση του ΣΥΝ λέει αφοπλιστικά: «Δεν μπορώ να το χωνέψω.Η Αριστερά πρέπει να τα βρει. Δεν μπορεί να έχει ο καθένας το κονάκι του. Τα προβλήματα είναι κοινά. Μετά αρχίζουν οι ερμηνείες κατά Μαρξ και χάνονται στη... μετάφραση. Προτάσεις εξουσίας χρειάζονται.Δεν γίνεται να είσαι μόνο στη διαμαρτυρία. Και να βλέπεις την Ακροδεξιά να ανεβαίνει...».
Οταν τη ρωτάμε αν υπάρχει χώρος για ένα ακόμη κόμμα, όπως αυτό που συγκροτήθηκε με επικεφαλής τον κ. Φ. Κουβέλη, τη Δημοκρατική Αριστερά, περιορίζεται να πει ότι «τον Φ. Κουβέλη τον εκτιμώ πολύ και τον σέβομαι ως προσωπικότητα. Αριστος κοινοβουλευτικός,όπως άλλωστε και ο Αλ. Αλαβάνος. Η κοινωνία όμως θα απαντήσει αν θα αποδεχθεί ή όχι πρωτοβουλίες νέων πολιτικών φορέων ή αν θα γεννήσει κάτι καινούργιο» .
Κοιτά με ενδιαφέρον τις διεργασίες εν όψει των περιφερειακών και τοπικών εκλογών. Επιμένει ότι είναι πολιτική η μάχη και πιστεύει πως «η κοινωνία θα ψηφίσει θυμωμένα και θα δώσει το μήνυμά της». Μάλιστα, όπως λέει, «θα μπορούσα να στηρίξω ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο των προοδευτικών δυνάμεωνμε ανθρώπους που έχουν γνώση και εννοείται πολιτική άποψη για τη λύση των προβλημάτων με επίκεντρο τον άνθρωπο και τις ανάγκες του».
