Σήμερα, τριάντα ένα χρόνια από τότε, το όνομα "Ελύτης" αντιφεγγίζει στη γη της παγκόσμιας ποίησης. Δεκαέξι χρόνια μετά το θάνατό του, (18 Μαρτίου του 1996, από ανακοπή καρδιάς) ο ποιητής είναι εδώ. Τραγουδιέται. Διαβάζεται. Μελετάται. Το όνομά του διαπέρασε το χρόνο: 'Έχει κι θάνατος τη δικιά του Ερυθρά Θάλασσα".
Ο κατά κόσμον Οδυσσέας Αλεπουδέλης, του Παναγιώτη και της Μαρίας Βρανά, με πατρική καταγωγή από την Παναγιούδα Λέσβου, γεννηθείς στις 2 Νοεμβρίου του 1911 στο Ηράκλειο Κρήτης, το τελευταίο παιδί από τα έξι της οικογένειας, ο γιος που αρνήθηκε να συνεχίσει το πατρικό εργοστάσιο σαπωνοποιίας και πυρηνελαιουργίας, πήρε δικό του όνομα για να πορευτεί στο δρόμο της ποίησης.
Η δόξα, που ήρθε το 1964 με την μελοποίηση του "'Αξιον Εστί" από τον Μίκη Θεοδωράκη και η υποδοχή που είχαν τα προηγούμενα έργα του "Προσανατολισμοί", "Ήλιος ο Πρώτος", "Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας", "Η καλοσύνη στις λυκοποριές", δεν τον άλλαξαν.
Στην επτάχρονη χούντα, αν και δεν προχώρησε σε δήλωση κατά της δικτατορίας, κυκλοφόρησε δυνατά έργα συμβολισμού όπως: "Ήλιος ο ηλιάτορας", "Το φωτόδεντρο", αλλά και "Τα ρω του έρωτα", που είναι αλληγορικά και ριμαδόρικα τραγούδια με παιχνιδίσματα του στυλ: "Θαύμασα τον Παρθενώνα/ και σε κάθε του κολόνα / βρήκα τον χρυσό κανόνα/ Όμως σήμερα το λέω/ βρίσκω το καλό κι ωραίο/ σε μία σπόρ Alfa Romeo"…
Συνέχισε την ποιητική γραφή μέχρι το τέλος της ζωής του, με κυριότερα δημιουργήματα "Τα ετεροθαλή", "Η Μαρία Νεφέλη", "Τρία ποιήματα σε σημαία ευκαιρίας", "Το μονόγραμμα", "Ο Μικρός ναυτίλος".
Τιμήθηκε και βραβεύτηκε από πολλούς φορείς και Πανεπιστήμια της Ελλάδας και του κόσμου. Ταξίδεψε σε Ευρώπη και Αμερική τιμώμενος για το έργο του με το οποίο ανανέωσε την ποίηση.
nooz
http://kapistri.blogspot.com/2010/12/blog-post_2740.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου