Τοπική αυτοδιοίκηση: Όνειρα και πραγματικότητα...
Μαθηματικός - Δημ. Σύμβουλος Κηφισιάς
Λένε ότι υπάρχουν χώρες στο Βορρά της Ευρώπης όπου οι άνθρωποι είναι ευτυχισμένοι.
Λένε ότι από την στιγμή που θα γεννηθεί ένα παιδί ο Δήμος ενεργοποιείται σχεδόν αυτόματα. Το ασφαλίζει, φροντίζει για την ιατρική του περίθαλψη, αναλαμβάνει εντελώς δωρεάν την εκπαίδευση του από το Νηπιαγωγείο μέχρι το Πανεπιστήμιο, ενθαρρύνει με πλήρες σύστημα υποτροφιών τις μεταπτυχιακές του σπουδές , του εξασφαλίζει εργασία ανάλογη των προσόντων του στον ιδιωτικό η το δημόσιο τομέα. Στις χώρες αυτές το κράτος - όχι το απόμακρο και απρόσωπο αλλά η Τ.Α - έχει αναπτύξει ένα πλήρες δίκτυο κοινωνικής προστασίας για τους ανήμπορους, τους ανάπηρους, τους απόμαχους της ζωής, επιδοτεί γενναία τη...
πολύτεκνη οικογένεια, τα επιδόματα ανεργίας προσφέρουν ουσιαστική ανακούφιση και δεν καταρρακώνουν τον άνεργο, διαθέτει κατοικία στους αστέγους, φροντίζει με συνεχή εκπαίδευση τους εργαζόμενους ώστε να παρακολουθούν όλες τις εξελίξεις της επιστήμης και της τεχνολογίας.
Οι Πολίτες γνωρίζουν ότι κάθε Ευρώ που προσφέρουν μέσα από ένα «αυστηρό», δίκαιο και διάφανο σύστημα φορολογίας, θα επιστραφεί άμεσα σε αυτούς, είτε ως δρόμος, είτε ως σχολείο, είτε ως κοινωνική παροχή. Οι Τοπικοί Άρχοντες, οι διαχειριστές του Δημόσιου χρήματος, λογοδοτούν καθημερινά, ακόμα και σε εκείνους που έχουν «άρρωστο» ενδιαφέρον. Η Τοπική αυτοδιοίκηση εδώ έχει βρει το πραγματικό της νόημα. Εδώ λειτουργεί ως πραγματικός θεσμός παρέμβασης στα καθημερινά προβλήματα του Πολίτη. Εδώ έχει κυριαρχήσει η αποκέντρωση και η συμμετοχή !!
Τα Δημοτικά Συμβούλια, αλλά και τα Συμβούλια γειτονιάς, αποφασίζουν και εκτελούν και δεν εκλιπαρούν τη εύνοια κανενός Υπουργού η Γ. Γραμματέα.
Εύλογα γεννιέται το ερώτημα. Τι πλουτοπαραγωγικές πηγές έχουν; Πώς χρηματοδοτούνται όλες αυτές οι παροχές; Έχουν κοιτάσματα πετρελαίου, πολύτιμους λίθους, φυσικό αέριο η κάτι άλλο ;
Τίποτα από αυτά δεν διαθέτουν. Απλούστατα μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι χώρες του Βορρά αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια κοινωνία που οι Πολίτες θα σέβονται το κράτος και το κράτος θα σέβεται τον Πολίτη. Και τα κατάφεραν .
Και στη χώρα μας;
Γκρίνια, μιζέρια, αδιαφάνεια, νεοπλουτισμός, φαυλοκρατία...
Ένα είναι βέβαιο. Στους Δήμους χρήματα υπάρχουν. Κοιτάξτε τους προϋπολογισμούς και τις δαπάνες. Εκείνο που λείπει είναι το μεράκι και η θέληση για προσφορά. Μέχρι να τα ανακαλύψουμε δεν μας μένει παρά να ονειρευόμαστε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου