Η Βρετανία βαδίζει στα χνάρια της … Ελλάδας

 

 

 

 

 

 

 

Η αντιμετώπιση της πρόσφατης οικονομικής κρίσης και της ύφεσης που ακολούθησε, ανάγκασε τη Βρετανία θα δανειστεί τόσο όσο δεν είχε δανειστεί από την εποχή του Β`ΠΠ, εκτινάσσοντας το εξωτερικό της χρέος στα ύψη. Με τον δανεισμό της να αγγίζει το 12% του ΑΕΠ της, η χώρα θα πρέπει να σφίξει πολύ σοβαρά τα δημοσιονομικά της λουριά, ώστε να μειωθεί το έλλειμμα, ειδάλλως κινδυνεύει να χάσει τις επενδύσεις των διεθνών αγορών.
Όπως λένε οι ειδικοί, οι προχθεσινές εκλογές θα αποτελέσουν την αφετηρία μιας εποχής λιτότητας που όμοιά της δεν έχει ξαναδεί η Βρετανία. Και ενώ όλα τα πολιτικά κόμματα αναγνωρίζουν το πρόβλημα και συμφωνούν στις περικοπές, διαφωνούν ως προς το τι πρέπει να γίνει και πόσο ακριβώς θα κοστίσει. Οι Συντηρητικοί ισχυρίζονται πως είναι σε θέση να περικόψουν τις δημόσιες δαπάνες πιο γρήγορα και πιο αποδοτικά από τους άλλους, και να πείσουν τους επενδυτές  για τη μείωση του ρυθμού δανειοδότησης της χώρας. Για να πετύχει όμως το σχέδιο τους, θα χρειαστεί περικοπή δημοσίων δαπανών ύψους $90 δισ. μέσα στα επόμενα πέντε χρόνια. Οι Εργατικοί και οι Φιλελεύθεροι αντιτείνουν πως τέτοιου μεγέθους περικοπές θα βουλιάξουν τη χώρα σε μια βαθιά ύφεση, και προτείνουν λιγότερο επώδυνα προγράμματα ανάκαμψης.
Αν η Βρετανία θεωρηθεί πως δεν κάνει κάτι δραστικό για το χρέος της, μπορεί να χάσει την ΑΑΑ αξιολόγησή της και μαζί με αυτήν να χάσει και την εμπιστοσύνη των χρηματαγορών, με τις επενδύσεις των οποίων στα κρατικά της ομόλογα, η χώρα κρατάει τα ταμεία της γεμάτα. Αν συμβεί κάτι τέτοιο, τα αποτελέσματα θα είναι πολύ πιο οδυνηρά από αυτά μιας απλής ύφεσης. Η ζήτηση των ομολόγων της θα πέσει και η Αγγλία θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια κρίση ρευστότητας, όπως αυτή της Ελλάδας. Όπως λένε οι ειδικοί, οι επιλογές είναι δύσκολες. Αν η χώρα κινηθεί γρήγορα, κινδυνεύει με ύφεση. Αν κινηθεί αργά, υπάρχει το ρίσκο να της επιτεθούν οι αγορές. Η Βρετανία βρίσκεται κυριολεκτικά μεταξύ σκύλας και Χάρυβδης. Για αυτό μάλλον, κανένα από τα κόμματα δεν προσδιόρισε με σαφήνεια το από που θα  κόψει δαπάνες, έτσι ώστε να μειωθεί το έλλειμμα. Οι περικοπές που ανακοίνωσαν οι Συντηρητικοί, αντιπροσωπεύουν λιγότερο από 18% των περικοπών που χρειάζεται για να πετύχουν τους στόχους που έθεσαν. Το αντίστοιχο ποσοστό για τους Εργατικούς είναι 13%, και για τους φιλελεύθερους 25%.
Σύμφωνα με τον διευθυντή του Institute of Economic Affairs, Mark Littlewood,  και τα τρία κόμματα δεν έχουν αντιληφθεί το μέγεθος του οικονομικού προβλήματος της χώρας. «Αν το κράτος ήταν άνθρωπος, θα είχε εξαντλήσει τη πιστωτική του κάρτα, και αν ήταν ασθενής θα χρειάζονταν εγχείρηση bypass… την ίδια  ώρα που τα τρία κόμματα μαλώνουν για το αν χρειάζεται μία ή δυο ασπιρίνες!» λέει. Το  πρόβλημα είναι εν μέρει πολιτικό, καθώς κανένας από τους μονομάχους δεν θέλει να τρομάξει το εκλογικό σώμα, αναφέροντας το τι μέλλει γενέσθαι. Είναι δύσκολο να πουν την αλήθεια. Δεν γίνεται να εκλεγείς, έχοντας προαναγγείλει αυστηρά μέτρα και πελώριες περικοπές. Όποιος όμως και να εκλεγεί τελικά, θα διακηρύξει πως έχει τη λαϊκή εντολή να παλέψει με το θεόρατο χρέος. Το ερώτημα είναι αν θα το δεχτούν οι πολίτες μόλις αισθανθούν τις πρώτες οικονομικές τους απώλειες.  Τόσο ο Littlewood όσο και άλλοι αναλυτές συμφωνούν πως οι απεργίες στο δημόσιο τομέα είναι αναμενόμενες, ενώ προβλέπουν σημαντικά πολιτικά προβλήματα για την επόμενη κυβέρνηση. Λέγεται πως ο Mervyn King, διοικητής  της Τράπεζας της Αγγλίας, πιστεύει πως οποιοδήποτε κόμμα σχηματίσει κυβέρνηση, δεν θα ξαναδεί εξουσία για τουλάχιστον μια ολόκληρη γενιά, εξαιτίας των μέτρων λιτότητας που θα αναγκαστεί να επιβάλλει.
Το μήνυμα των οικονομολόγων είναι σαφές. Οποιοσδήποτε προκύψει ως ο πρωθυπουργός της Βρετανίας, θα συνειδητοποιήσει σύντομα, πως ήταν πολύ πιο εύκολο το να  πετύχει την εκλογή του από το να ασκήσει με επιτυχία τα καθήκοντά του.
(Al Jazeera)


http://www.antinews.gr/?p=44647