Από το cine
Η κόπια που θα προβληθεί είναι ψηφιακά επεξεργασμένη από την disney έτσι ώστε να έχει πεντακάθαρη εικόνα χωρίς να χάνει την μαγεία του αρχικού, δημιουργημένου στο χέρι, κινούμενου σχεδίου.
Αν νομίζετε πως η κλασσική μουσική μπορεί να σας ταξιδέψει στον ονειρικό κόσμο της μελωδίας τότε δεν μπορείτε να φανταστείτε τον κόσμο στον οποίο μπορεί να σας μεταφέρει η ίδια η μουσική με την σύμπραξη των κινουμένων σχεδίων. Το φαντάστηκε όμως οDisney και το 1940 δημιούργησε την Fantasia. Ένα μαγικό αποτέλεσμα με τον πιο ταιριαστό τίτλο, ένα αποτέλεσμα που αποτελεί κατά κοινή αποδοχή ένα από τα διαμάντια των κινουμένων σχεδίων και της εταιρείας του Walt Disney.
Η Fantasia δεν είναι μια ταινία που βασίζεται σε μια ιστορία , αλλά μια ταινία με οκτώ διαφορετικές ιστορίες που βασίζονται σε τρεις ξεχωριστές αλήθειες: στη μουσική που μπορεί να υπάρχει από μόνη της, στη μουσική που δημιουργεί τις εικόνες χωρίς να υπάρχει συγκεκριμένο θέμα, και στη μουσική που αφηγείται μια συγκεκριμένη ιστορία. Ποιες όμως είναι αυτές οι οκτώ ιστορίες; ‘Toccata And Fugue” είναι ο τίτλος της πρώτης, εμπνευσμένη από την μουσική του Johann Sebastian Bach, μιας ιστορίας που βασίζεται μόνο στην μουσική. Αυτό που βλέπει ο θεατής είναι μια αφηρημένη (σκιώδης) απεικόνιση της ορχήστρας της Φιλαδέλφειας. Η συμφωνική ορχήστρα της Φιλαδέλφειας με της καθοδήγηση του μαέστρου Leopold Stokowski είναι αυτή που καλύπτει την μουσική επένδυση όλων των ιστοριών έκτος από αυτής του μαθητευόμενου μάγου. Στην τελευταία η μουσική έχει ηχογραφηθεί από μια επιλεγμένη ορχήστρα στο Pathe στούντιο (ση- μερινό Culver Studios) και όχι στην Φιλαδέλφεια όπως η υπόλοιπη ταινία.
Δεύτερη ιστορία είναι αυτή του Καρυοθραύστη ή αλλιώς «the Nutcracker suite» του Tchaikovsky, μια σύνθεση που ο ίδιος ο δημιουργός της δεν την πολυσυμπαθούσε, ένα μουσικό θέμα που μπορούσε από μόνο του να γίνει μια ολόκληρη ιστορία. Έγινε τελικά στα χέρια της ομάδας των δημιουργών του DISNEY, το μπαλέτο της φύσης , με λουλούδια που ξυπνούν στο άγγιγμα των νεράιδων και με μανιτάρια που χορεύουν στο άκουσμα του “Chinese Dance”. Εικόνα μαγική ταιριαστή όσο τίποτα άλλο στην μελωδία του Tchaikovsky – μολονότι δεν υπάρχει πουθενά ούτε ένας καρυοθραύστης – δύσκολα μπορεί να περιγραφεί με λόγια. Αρκεί να παρατηρήσει κανείς την τέχνη με την οποία το πιο μικρό μανιταράκι ξεκινάει το χορό κάνοντας ένα μικρό πηδηματάκι σταυρώνοντας ταυτόχρονα τα ποδαράκια του, κίνηση που θυμίζει έναν από τους τρεις ήρωες στο “The Three Stooges”.
Τρίτη ιστορία αυτή του μαθητευόμενου μάγου Μίκυ. Με μουσική του Paul Dukas ο γνωστός μας Mickey ( πρώτη φορά παρουσιάζεται με ζωγραφισμένες τις κόρες των ματιών του) προσπαθεί να βάλει σε τάξη με τα μαγικά του μια στρατιά από σκούπες. Ως μαθητευόμενος όμως δεν τα καταφέρνει και τόσο καλά με αποτέλεσμα το χάος, ένα χάος που διορθώνει ο μεγάλος μάγος “Yen Sid”. Μοντέλο για την δημιουργία του μάγου ήταν εν αγνοία του, ο ίδιος ο Walt Disney όπως άλλωστε και το ίδιο το όνομα της φιγούρας είναι και αυτό το ανάποδο του ονόματός του (Yen Sid = Disney). Τα σηκωμένα φρύδια της φιγούρας ήταν αυτά που πρόδωσαν την ταυτότητα του μοντέλου.
Τέταρτη ιστορία η δημιουργία του πλανήτη. Η μουσική του Igor Stravinsky «rite of Spring» περιγράφει με γλαφυρότητα την δημιουργία της ζωής από τους μονοκύτταρους οργανισμούς ως την εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Στην συνέχεια έρχεται η ποιμενική ή έκτη συμφωνία του Beethoven για να καλύψει με τις μουσικές αποχρώσεις της την ζωή στον Όλυμπο και κατά σειρά την πέμπτη ιστορία.
Αρχικά είχε επιλεγεί η μουσική του Piene`s «Cydalise», δεν θεωρήθηκε όμως αρκετά σημαντική για να καλύψει το ‘βάρος’ της ταινίας με αποτέλεσμα να προτιμηθεί η ποιμενική του Beethoven. Αλλαγές όμως έγιναν και στα σκίτσα καθώς στην πρωτότυπη βερσιόν υπήρχαν μαύροι Κένταυροι που γυάλιζαν τις οπλές των λευκών. Το 1969 θεωρήθηκε απαράδεκτη σκηνή και τελικά το 1980 κόπηκε από την ταινία. Τα σημερινά βίντεο περιλαμβάνουν την σκηνή κάνοντας όμως ένα κοντινό πλάνο στο πρόσωπο μιας λευκής κενταυρίνας.
Έκτη ιστορία, ο χορός των ωρών. Είναι ίσως ο μοναδικός χορός στον οποίο συμμετέχουν με τόση χάρη και επιδεξιότητα ιπποπόταμοι, ελέφαντες, και γαλοπούλες. Η μουσική από την όπερα «la Gioconda» του Amilcare Ponchielli κάνει τα πιο βαριά ζώα να χορεύουν στις μύτες των ποδιών τους με την ίδια χάρη που χορεύουν οι πιο ξακουστές μπαλαρίνες. Το κωμικό στοιχείο με τους ελέφαντες να ταξιδεύουν μέσα σε μπουρμπουλήθρες και τους αλιγάτορες να προσπαθούν με κάθε μέσο να πραγματοποιήσουν τους σκοπού τους κάνει ακόμα πιο ξεχωριστό το συγκεκριμένο θέμα .
Έβδομη στην σειρά έρχεται η ιστορία της «νύχτας στο φαλακρό βουνό», μιας ιστορίας που αναφέρεται στους δαίμονες και που το 1982 παρουσιάζεται ξανά με την original μουσική του Mussorgsky, μουσική με περισσότερη ένταση ακόμα και απ την βερσιόν τουStokowski όπου ακούγεται στην πρώτη Φαντασία. Ως αντίλογος στους δαίμονες του φαλακρού βουνού έρχεται η όγδοη ιστορία η πνευματική απεικόνιση της σύνθεσης του Franz Schubert «Ave Maria». Η ζωή θριαμβεύει μπροστά στην δύναμη της απόγνωσης και του θανάτου. Τρεις φορές προσπάθησαν να ολοκληρώσουν την συγκεκριμένη ιστορία και τελικά την τρίτη τα κατάφεραν. Οι ατυχίες απρόσμενες , ένα λάθος στους φακούς στην κάμερα και την πρώτη φορά στην ταινία φαίνονται και οι τεχνικοί, την δεύτερη φορά ένας σεισμός χαλάει το γύρισμα και την τρίτη καταφέρνουν να την ολοκληρώσουν με μόνο τέσσερις ώρες να τους απομένουν από την παρουσίαση στην πρεμιέρα.
Η Fantasia είναι το πρώτο φιλμ που παρουσιάστηκε στην Αμερική σε στερεοφωνικό ήχο, έναν ήχο που άλλαξαν το 1982 εξαιτίας της μη καλής πιστότητάς του. Από το 1990 όμως η Fantasia παρουσιάζεται ξανά με την original ηχογράφηση της μέχρι και σήμερα .
Πρόκειται για ένα από τα αριστουργήματα των κινουμένων σχεδίων καθώς τόσο ο ήχος όσο και οι εικόνα είναι τόσο αρμονικά δεμένες και τόσο καλά δουλεμένες που δύσκολα θα μπορούσε κανείς αν βρει ένα ψεγάδι. Κλασικό κινούμενο σχέδιο που δεν υστερεί σε τίποτα σε σχέση με τα σχέδια στα οποία χρησιμοποιείται η σύγχρονη τεχνολογία μιλάει στην ψυχή του κοινού τόσο με την μουσική όσο και με την εικόνα.
Ένα είναι σίγουρο . Οι μεγάλοι θα λατρέψουν την ταινία , οι μικροί όμως θα αδιαφορήσουν. Η μεγάλη διάρκεια των κλασικών κομματιών και η έλλειψη λόγου θα κουράσει τις μικρού μας φίλους και πολύ γρήγορα θα χάσουν το ενδιαφέρον τους .Η αποσπασματική παρακολούθηση της ταινία είναι αυτή που θα τους βοηθήσει να την απολαύσουν και να διασκεδάσουν με την κάθε ιστορία ξεχωριστά.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα αν αναφερθώ και στο γεγονός ότι για να ολοκληρωθεί αυτή η ταινία ήταν πολλοί αυτοί που δούλεψαν είτε πρόκειται γι εκείνους που έγραψαν τις ιστορίες είτε για τους σκηνοθέτες είτε για όλους εκείνους που δούλεψαν πάνω στα σκίτσα και την μουσική. Όλοι αυτοί κέρδισαν επάξια το special award με το οποίο τιμήθηκαν όπως επίσης και τα λόγια με τα οποία ο ίδιος οMickey τους χαιρετά στην ταινία.
Mickey Mouse: Mr. Stokowski! Mr. Stokowski!! My congratulations sir!
L. Stokowski: congratulations to you , Mickey!
Mickey Mouse: gee, thanks! He, he! Well, so long! I `ll be seeing ya!
L. Stokowski: goodbye!!
http://mesopotamia-mosxato.blogspot.gr/2014/01/cine-110114-2100-walt-disney-1940.html
