«Πέρα από το Ελληνικό, που ήδη προχωρά, θα δημιουργήσουμε Επενδυτικό Όχημα Ειδικού σκοπού, για τη δημόσια περιουσία που βρίσκεται σε ολόκληρη την περιοχή από το Φάληρο μέχρι το Σούνιο και παραμένει αναξιοποίητη.»
Αντώνης Σαμαράς, πρωθυπουργός
«Πιθανόν όμως να έρθει η ημέρα, όπου ο τόπος θα κατατεμαχιστεί στους αποκαλούμενους χώρους αναψυχής και τότε οι λίγοι, θα βιώνουν την στενόχωρη και κατά αποκλειστικότητα χαρά τους. Οι φράχτες, οι ανθρωποπαγίδες και τα άλλα τεχνάσματα που επινοήθηκαν για να περιορίζουν τον άνθρωπο στον δημόσιο δρόμο θα πολλαπλασιαστούν και το να περπατάμε επάνω στη γη του θεού, θα θεωρείται ως ηθελημένη παραβίαση της ιδιοκτησίας κάποιου μεγαλόσχημου κυρίου.» Χένρι Ντέιβιντ Θορώ, αμερικανός φιλόσοφός πριν ενάμιση αιώνα.
Δυστυχώς η ανάπτυξη συνεχίζει να μετριέται με βάση την ποσότητα, το μέγεθος και όχι την ποιότητα. Με βάση το κέρδος και όχι την προστασία του περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής. Υπέρ των οικονομικών συμφερόντων και όχι των τοπικών κοινωνιών. Αν η ανάπτυξη και ανταγωνιστικότητα είναι οι ψευδώνυμοι τίτλοι πίσω από τους οποίους κρύβεται η λεηλασία και το ξεπούλημα , λέμε ΟΧΙ.
Εμείς μιλάμε για ανασυγκρότηση του παραγωγικού ιστού της πόλης, για διάσωση της παραδοσιακής αγοράς και του μικρεμπορίου, της βιοτεχνίας και της μεταποίησης, για αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας σε υγιείς μονάδες, για δημόσια έργα που συνεισφέρουν στην πόλη.
Δεν εννοούμε δώρα σε εργολάβους, φθηνούς εργαζόμενους προσφερόμενους σε αετονύχηδες του χρηματιστηρίου, τζάμπα δημόσια οικόπεδα σε αεριτζήδες «επενδυτές».
Είχαμε από παλιά ως κίνηση πολιτών «ΜΕΣΟΠΟΤΑΜΙΑ» εκφράσει τον φόβο ότι τα διαφορά αρχιτεκτονικά σχέδια που μας παρουσίαζαν ήταν στάχτη στα μάτια και ότι το κύριο ήταν το ιδιοκτησιακό καθεστώς. Η παραλία για εμάς δεν είναι οικόπεδο του κράτους και σύμφωνα με την γνωμάτευση του προέδρου του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος Μιχάλη Δεκλερή (23/12/07), είναι:
«Δια της επιχώσεως λοιπόν των κοινοχρήστων ακτών και της κοινής τοις πάσιν θαλάσσης, ουδέποτε παράγεται ιδιωτική ιδιοκτησία του Δημοσίου, αλλ΄ αντιθέτως η εντεύθεν προκύπτουσα παραλιακή έκτασις παρακολουθείται με το βάρος της κοινοχρηστίας, το οποίον είχεν αρχήθεν η προεκτεινόμενη εις βάρος της θαλάσσης νέα ακτή».
Δεν μπαίνουμε στη συζήτηση, ούτε για κόστος κατασκευής, ούτε για διαχείριση.
Το πιο επικίνδυνο είναι να συρθούμε σε διαβούλευση με τον καταπατητή του χώρου, αφού όπως λέει στη γνωμάτευση του ο Δεκλερής «ουδέποτε παράγεται ιδιωτική ιδιοκτησία του Δημοσίου , αλλά παρακολουθείται με το βάρος της κοινοχρηστίας.». Η μόνη διαβούλευση που μπορεί να γίνει είναι ο χρόνος και ο τρόπος, που θα αφήσουν ελεύθερη την παραλία μας. Πώς να μαζέψουν τα μπογαλάκια τους και να φύγουν.
Καλούμε τον Δήμαρχο Μοσχάτου – Ταύρου, το δημοτικό Συμβούλιο, τις Δημοτικές Παρατάξεις, τις συλλογικότητες της περιοχής μας να διατρανώσουμε ότι ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ και να αγωνιστούμε με κάθε μέσο (επέκταση πολεοδομικού σχεδίου – χαρακτηρισμός της παραλίας ως κοινόχρηστος χώρος πρασίνου, δικαστικό αγώνα, κινητοποιήσεις των κατοίκων) για παραλία κοινόχρηστη.
11-7-2012
www.mesopotamia.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου