Εδωσαν ραντεβού μέσω Facebook και κάθε Παρασκευή βράδυ ένα πολύχρωμο πλήθος μεταφέρει στο Θησείο τα ποδήλατά του και έχει διάθεση για βόλτα
Μια πορεία διαφορετική από τις άλλες παρατηρείται κάθε Παρασκευή βράδυ στους δρόμους της Αθήνας. Οι περαστικοί δεν απομακρύνονται αγχωμένοι αλλά χειροκροτούν με ενθουσιασμό, οι συμμετέχοντες δεν φέρουν πανό αλλά ποδηλατικά κράνη, δεν φωνάζουν συνθήματα αλλά δίνουν ρυθμό (ενίοτε τραγουδώντας)
«ένα- δύο, ένα- δύο» και παρά την παρουσία της Αστυνομίας όλοι δηλώνουν ευθαρσώς ότι δεν πρόκειται για διαδήλωση αλλά για βόλτα- για την ακρίβεια... ποδηλατοβόλτα. Η καθιερωμένη πλέον νυχτερινή ποδηλατοπορεία
τιτλοφορείται «Freeday», από τη σύνθεση των λέξεων «Free» (ελεύθερος) και «Friday» (Παρασκευή) και οργανώνεται, ως είθισται, για τα πρωτοποριακά κινήματα πόλης μέσω... Facebook. Ξεκινώντας από μια μικρή ομάδα ποδηλατών κατόρθωσε να αριθμεί σήμερα περίπου 1.500 συμμετέχοντεςοι οποίοι ποδηλατούν σε συνολική διαδρομή 40-60 χλμ. στους φωτισμένους δρόμους της πρωτεύουσας και μας προκαλούν να δούμε τη μετακίνηση (αλλά και τη διασκέδαση) με άλλο μάτι.
«Το “Freeday” έχει αποδείξει ότι το ποδήλατο δεν αφορά μικρή ομάδα νέων αλλά χιλιάδες ανθρώπους όλων των ηλικιών,ζευγάρια,παρέες,γονείς με παιδιά,ποδηλάτες από όλες τις περιοχές της Αθήνας οι οποίοι μαζεύονται γεμάτοι όρεξη κάθε Παρασκευή για να ζήσουν μια διαφορετική εμπειρία» τονίζει στο «Βήμα» ο κ.Ι. Καλύβας, τεχνικός υπολογιστών. Ο ίδιος έκανε την πρώτη βραδινή ποδηλατοβόλτα τον Μάιο του 2009 και από τότε δίνει αδιαλείπτως το «παρών» καθώς, όπως δηλώνει, μόνο εδώ βρίσκει «ένα αντίδοτο στην κρίση,στο άγχος και σε όλη την αρνητική ενέργεια που μας κατακλύζει.Για εμάς τους ποδηλάτεςαυτή η βόλτα είναι η έξοδος της Παρασκευής.Οπως η πλειονότητα των Αθηναίων φορά τα καλά της και βγαίνει για ποτό, εμείς φοράμε τα κράνη μας και βγαίνουμε για...βραδινή ποδηλασία!». Η ώρα είναι 9.30 μ.μ. και η πλατεία Ασωμάτων στο Θησείο έχει γεμίσει εκατοντάδες ανθρώπους κάθε ηλικίας, συνοδευόμενους από ισάριθμα ποδήλατα διαφόρων τύπων: αθλητές με ποδήλατα κούρσας τελευταίας τεχνολογίας, φοιτητές με παλιά mountain bikes, μητέρες με «γυναικεία» ποδήλατα σουηδικού τύπου, νέοι άντρες με «σπαστά» ποδήλατα πόλης (τα λεγόμενα «city bike») και ζευγάρια με διπλά ποδήλατα. Κάθε τόσο μια νέα ομάδα προστίθεται στην πολύχρωμη παρέα καθώς οι ποδηλάτες διαφόρων περιοχών της Αθήνας συρρέουν στην αφετηρία κατά κύματα μετά τις «προσυγκεντρώσεις» που οργανώνουν στις κατά τόπους γειτονιές.
Η ένταση που προκαλείται από τον συνωστισμό αναμειγνύεται με την αδημονία καθώς κανένας δεν γνωρίζει την ακριβή πορεία της διαδρομής παρά μόνο τον τελικό προορισμό. «Αυτή η μυστικοπάθεια τηρείται πρωτίστως για λόγους ασφαλείας. Παράλληλαόμωςέχουμε αντιληφθεί ότι εξάπτει την περιέργεια των συμμετεχόντων, μια και κάθε ποδηλατοβόλτα επιφυλάσσει πολλές εκπλήξεις» εξηγεί ο κ. Καλύβας. Ενας ποδηλάτης, διαφορετικός κάθε Παρασκευή, αναλαμβάνει τον ρόλο του «οδηγού» και λαμβάνει ως ιδιότυπο έμβλημα ένα χαρακτηριστικό έντονο φως. Γύρω στις 10.00 μ.μ. δίνεται η εναρκτήρια... ορθοπεταλιά και οι ποδηλάτες ξεχύνονται στην Ερμού. Η «Ελεύθερη ημέρα» έχει αρχίσει...
Δεν επωφελούνται όμως μόνο οι ίδιοι από τις ενδορφίνες της νυχτερινής ποδηλασίας. Παρακολουθώντας την πολύχρωμη πορεία των δί τροχων μέσα από τους δρόμουςυπό άλλες συνθήκες ασφυκτικά γεμάτους με αυτοκίνητα- η ίδια η πόλη και οι άνθρωποί της μοιάζουν να μεταλλάσσονται. Περαστικοί χειροκροτούν, οικογενειάρχες βγαίνουν στα μπαλκόνια και ανάβουν τα φώτα σαν να περνά επίσημη πομπή, παιδιά πανηγυρίζουν και επευφημούν. «Σε μια χώρα όπου η ποδηλατική παιδεία λείπει και η μονομανία του αυτοκινήτου κυριαρχεί, είμαστε “ζωντανή διαφήμιση”,ένας άλλος τρόπος διασκέδασης,σε τελική ανάλυση ένας άλλος τρόπος ζωής είναι εφικτός» σχολιάζει η κυρία Αγγελική Σπηλιωτοπούλου, καθηγήτρια Λυκείου, η οποία από τον Σεπτέμβριο συμμετέχει στο «Freeday» μαζί με την 11χρονη κόρη της Ιωάννα. «Και εγώ η ίδιαάλλωστεκάπως έτσι “μυήθηκα” στις ποδηλατοβόλτες.Εβγαινα από ένα εστιατόριο μια Παρασκευή του Μαΐου και ξαφνικά πέρασαν από μπροστά μου εκατοντάδες ποδήλατα! Ενθουσιάστηκα, αγόρασα καινούργιο ποδήλατο και ξεκίνησα» προσθέτει.
Πώς κατορθώνει όμως να εμπιστεύεται την ανήλικη κόρη της σε ένα νυχτερινό ποδηλατικό εγχείρημα χωρίς να τρέμει από τον φόβο; «Η ποδηλατοβόλτα είναι οργανωμένη με τέτοιον τρόπο ώστε τα αυτοκίνητα- η βασική απειλή για τον ποδηλάτη- δεν αναμειγνύονται με τους συμμετέχοντες.Συνεπώςολόκληρη η πόλη μετατρέπεται σε ασφαλή πίστα για όλους εμάς που λαχταρούσαμε πάντα να ανεβούμε στη σέλα και ποτέ δεν το τολμούσαμε» αντιτείνει η κυρία Σπηλιωτοπούλου.
Διόλου τυχαίο αν αναλογιστούμε ότι, απαυδισμένοι από την κίνηση και το μποτιλιάρισμα, οι περισσότεροι Αθηναίοι κρύβουν μέσα τους έναν... «εν δυνάμει ποδηλάτη». Απλώς δεν έχουν τολμήσει ακόμη να κάνουν το πρώτο βήμα, συχνότερα για λόγους ασφαλείας. «Κατανοώ απολύτως όσους φοβούνται,διότι και εγώ αντιμετωπίζω δεκάδες κινδύνους στις καθημερινές μετακινήσεις μου και έχω υποστεί ακόμη και μετωπική σύγκρουση με αυτοκίνητο. Αυτοί οι κίνδυνοιωστόσοεκλείπουν στη βραδινή ποδηλατοβόλτα και έτσι κατορθώνουμε να δώσουμε στους Αθηναίους ένα προστατευμένο και ασφαλές πλαίσιο που θα τους βοηθήσει να υπερβούν τους δισταγμούς τους» υπογραμμίζει η κυρία Αγράφα, η οποία μάλιστα συχνά μεταφέρει και το... γατάκι της στις βραδινές ορθοπεταλιές, προστατευμένο στον κόρφο της.
Διαβάστε περισσότερα: http://www.tovima.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=370123&dt=28%2F11%2F2010#ixzz16ewwCN9y
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου